"ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων"

ΚΆΘΙΣΜΑ 12

Ψαλμός 90 (...) "3 ὅτι αὐτὸς ρύσεταί σε ἐκ παγίδος θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους. 4 ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καὶ ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς· ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ."

Οι αρχαίοι ημών κλπ. έφτιαχναν αγάλματα από μάρμαρο καί οι σημερινοί τους επίγονοι, φτιάχνουν ανθρωποειδή ρομπότ. Τούς δίνουν τό χέρι καί συνομιλούν περί πολλών, διαφόρων καί άλλων τινών. Εξ αυτών άλλοι είναι λαϊκοί, έτεροι δέ φέρουν  τό σχήμα ιερέως, Μοναχού ή άλλου μεγαλόσχημου εκκλησιαστικού ποιμένος.

Δέν γνωρίζω άν κάποιος εξ αυτών, ποτέ, σκέφθηκε τί άραγε ήθελε νά μάς πεί ο Προφητάναξ Δαβίδ, όταν διερωτόμενος έγραφεν: “5 ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.” (Ψ. 142); Ποιές  ημέρες αρχαίων μελετούσε καί τί αυτές έγραφαν; 

Δέν γνωρίζω. Μπορώ όμως νά υποθέσω ότι, ίσως, κάτι σάν τούτα τά σημερινά νά ήταν. Τότε, που οι άνθρωποι δέν ήξεραν ότι ο θεός είναι ενέργεια !

Σήμερα τό έμαθαν καί ανάβουν τίς μηχανές (σημ. αλληλοσφαγής) γιά τό ποιός θά έχει τό “πάνω χέρι” στόν ενεργειακό πλούτο που κρύβει η γή. Ευλόγως, ένας πρέπει νά είναι αυτός καί όχι πολλοί. 

Διερωτάται, λοιπόν, κάποιος: Μήπως κάτι παρόμοιο • τής σημερινής διεκδίκησης κυριαρχίας επί τού πλανήτη μας • συνέβη επί "τῶν ἡμερῶν ἀρχαίων"; Δηλαδή, φαγώθηκαν μεταξὺ τους οι διεκδικητές τής Παγκόσμιας Μοναρχίας, μέ αποτέλεσμα η μόνη δυνατή ζωή νά είναι αυτή που ζούμε καί ζήσαμε εδώ κάτω. 

Διότι, ναί μέν, τά σοφά ρομπότ τής τεχνολογίας μπορεί νά εποικίσουν τόν Άρη ή άλλον πλανήτη, ο άνθρωπος δέ, μου φαίνεται, είναι λίαν δύσκολο νά τό πετύχει, μέ τόν θεό τής ενέργειας καί τής "Σοφίας" που κατασκεύασε. 

Λοιπόν τί; Συνεχίζουμε ή σταματάμε;